Benim kuşum takla atıyordu tunekte. Kafesin kapağını ittiriyordu. Bunların hepsini kendi kendine öğrenmişti.
Ses vs. gelmesin diye kayıt aldım. İnternetten değil, benim kuşumdu yani :)
İstanbul'a dönünce öyle yapacağım.
Yani pamuk sessiz bir kuştu. Çok sesini duymazsınız. Pamuk kaçmadan bir gün önce sürekli benle zamanını geçirmek istiyordu. Her yerini sevdim, tepki veren kuş tepki vermedi. Hani hayvanlarda vardır ya; öleceği zaman sahibiyle zaman geçirmek ister ama sonra...
İçimde hala bir burukluk var. Kafesinden atlaması ile kaçması bir oldu. Dışarıda uçarken basım döndü ve olayı anlayamadım. Artık sadece resimlerini göreceğim. Onsuz ben napacagim, hiçbir fikrim yok.