- Katılım
- 28 Şub 2021
- Mesajlar
- 3,589
- Tepkime puanı
- 3,369
- Puanları
- 113
- Yaş
- 25
Tüm muhabbet kuşları ya vücut rengi, kanat rengi deseni, maske rengi, tüy yönü ya da gözlerinin rengiyle tanımlanabilir.
Kayıtlar bize orijinal yabani çimen yeşili muhabbet kuşundan mutasyona uğrayan ve yerleşen ilk rengin 1872'de Belçika'da açık sarı (Avustralya'daki adıyla Black Eyed Self) olduğunu söylüyor. Bunu 1881'de yine Belçika'da gök mavisi izlemiştir, ancak bu mutasyonlar önce Avustralya çalılıklarında meydana gelmiş ve o dönemde yabani yakalanmış yeşil muhabbet kuşları Avrupa'ya ithal edildiğinde gizli bir biçimde taşınmış olabilir. Aslında bu sarıların Avustralya'da binlerce açık yeşilin arasında vahşi doğada uçarken az sayıda görüldüğü kaydedilmiştir. Diğer çeşitler ya mutasyon ya da kombinasyon yoluyla ortaya çıkmaya başladı. Kombinasyondan kastım, iki mutasyonun birlikte yeni bir çeşit üretmesidir; örneğin kara gözlü berrak; kıtasal berrak uçuşun iki mutasyonunun resesif alaca ile birleştirilmesinin bir sonucudur. Benzer şekilde zeytin yeşili de koyu yeşil mutasyonun kopya bir biçimde birleştirilmesiyle elde edilmiştir, dolayısıyla Karanlık Faktör teorisi ortaya çıkmıştır. Mutasyon gelişiminin patlama dönemi 1930'lardaydı.
Bazı mutasyonlar yenilerinin evrimleşmesiyle ortadan kalkmıştır; resesif gri, resesif kahverengi kanat ve resesif lutino ve albino formlarının hepsinin yerini almıştır.
Bu makalede kırmızı gözlü muhabbet kuşlarına odaklanacağım; cinsiyete bağlı resesif Ino (lutino ve albino), lacewing ve resesif fallows (İngiliz ve Alman).
Inolar (Lutino & Albino)
Muhabbet kuşu meraklıları kırmızı gözlü hayvanlara her zaman ilgi duymuşlardır ve muhabbet kuşu meraklıları da bu konuda bir istisna değildir. Kırmızı gözlü açık sarı bir kuş olan ilk lutino 1870'lerde ortaya çıktığında heyecan yarattı ancak bu tür uzun sürmedi. İlk lutino mutasyonunu 19. yüzyılın sonunda ve 20. yüzyılın başlarında yetiştiren Büyük Britanya'dan bir meraklı, C.P. Arthur'du. Yine, çoğu mutasyonda olduğu gibi, bir kaza veya genetik sapma sorumludur.
Bay Arthur, "Muhabbet Kuşları ve Cockatieller" adlı kitabında, yuvadan dışkı ile kaplanmış iki yumurtayı temizlemek için kaynar suya attığını ve çıkmalarını beklememesine rağmen onları yuvaya yerleştirdiğini hatırlıyor. Yumurtalar çatlamış ve her ikisi de açık sarı renkte ve kırmızı gözlü olmuş ancak mutasyon tespit edilememiştir. Sıcak suya daldırılan yüzlerce deneysel yumurta, daha fazla lutino üretme konusunda istenen sonucu vermedi.
Görünüşe göre ilk mutasyona uğrayan albino olmuş ve bunu kombinasyon süreciyle lutino izlemiştir. Albino ilk olarak 1931 yılında Viyana, Bawerk'ten Herr E. Bohm'un kuşhanesinde ortaya çıkmıştır. Bu albino bir çift kobalt/beyazdan yetiştirilmiştir. Bu, dokuz yavrulu bir yuvanın son yavrusu olan bir tavuktu. Eylül 1933'te Herr Fischer tarafından bir çift maviden bir albino tavuk daha yetiştirildi. Bu albinoların cinsiyete bağlı bir tür olduğunu gösteriyordu, zira o dönemde Ino'ların cinsiyete bağlı olmayan bir türü vardı. Kısa bir süre sonra lutino ortaya çıktı ve 1940'ların sonunda, cinsiyete bağlı olmayan kırmızı gözlü tür kaybolmaya başladı ve sonunda varlığını yitirdi.
Muhabbet Kuşu Derneği her iki tür için de renk standartları ile birlikte hakemler ve katılımcılar için yönergeler belirlemiştir. Lutino için maske, vücut rengi, ön kısım, taç ve kanatlar için zengin düğün çiçeği sarısı gerekirken, albino için baştan aşağı saf beyazdır. Her iki ino için de yanak yamaları gümüşi beyaz olmalıdır. B.S.'nin hem jüri üyeleri hem de katılımcılar için belirlediği yönergeler (Yönerge 14'te şu ifadeler yer almaktadır: "Standarttan aşağıdaki sapmalar ciddi şekilde cezalandırılmalıdır: yanak yamalarında soluk menekşe rengi veya sırtta, kanatlarda veya kuyrukta tarçın kahverengisi lekeler veya işaretler. Lutino: baştan sona yeşil renkte olmamalıdır. Albino: Baştan sona mavi veya gri renkte olmamalıdır.
Tüm çeşitler için B.S. puan skalası, inolar da istisna değildir, kuşun büyüklüğünü (baş ve benekler dahil) tercih eder ve toplam 60 puan verirken, renk ve çeşit işaretleri kalan 40 puanı paylaşacaktır. Lutino ve albino söz konusu olduğunda rengin berraklığı ve derinliğine 40 puan verilir, bu nedenle her iki çeşitte de en iyi örnekleri kullanarak her iki çeşidi de istenen renk derinliğine göre yetiştirmek çok önemlidir.
Bugünlerde tüm dünyada güzel lutino ve daha az derecede de olsa onun muadili albino için muazzam bir takipçi kitlesi var. Her iki tür de ülkenin dört bir yanında ve hatırlayabildiğim kadarıyla uzun yıllar boyunca BIS ile ödüllendirilerek gösteri kürsüsünde büyük başarılar elde etti. Lutino & Albino Muhabbet Kuşu Derneği, her iki türden birini veya her ikisini de yetiştiren meraklıların ihtiyaçlarını karşılamaktadır, bu nedenle bu derneğe katılmak bir zorunluluktur.
Lacewing muhabbet kuşu, sarı (yeşil seride) veya beyaz (mavi seride) net vücut rengiyle lutino ve albinoya benzer bir görünüme sahip olan ve aynı zamanda kırmızı göze sahip olan başka bir mutasyondur. Belki de bu çeşide olan ilgi iki Ino çeşidine kıyasla sınırlıdır ancak yine de ben de dahil olmak üzere birçok kişi için çekiciliği vardır.
Yukarıdaki tüm çeşitler tek ve aynı faktörden gelmektedir. Bu, kuşun tüylerindeki ve hatta gözlerindeki siyah pigmentin melaninini ortadan kaldırma etkisine sahiptir ve bu nedenle kuşu yeşilden (veya maviden) kırmızı göz efektiyle net bir sarıya (veya beyaza) dönüştürür.
Lacewing
Lacewing çeşidi görünüş olarak lutino ve albinoya benzese de, yanaklar, başın arkası, boyun, kanatlar ve kuyruktaki işaretler tarçın kahverengisindedir. Yanak lekeleri Ino çeşidindeki gümüşi beyaz yerine soluk menekşe rengindedir ve iyi tanımlanmış tarçın kahverengi boğaz lekelerine sahiptirler. Etli pembe ayakları vardır ve horozların da etli pembe bir cere'si vardır. Gözleri Ino'larla aynıdır; beyaz iris halkalı kırmızıdır.
Lacewing çeşidi 1948'den beri İngiltere'de yetiştirilmektedir. Geçmişi bilinmeyen açık yeşil bir erkeğin bir lutino dişi ile eşleştirilmesiyle bir lutino damızlığında dişilerin ortaya çıktığı kaydedilmiştir. Görünüşe göre bu 'kötü' işaretli lutino dişiler ve normal kardeşleri elden çıkarılmıştır. Merhum Cyril Rogers bu normal yavru horozlardan birinin (koyu yeşil) izini sürüp elde etmeyi başardı ve onu bir dizi normal dişiler çiftleştirdikten sonra lacewing çeşidi oluşturuldu. Bu lacewinglerin bazıları Güney Afrika da dahil olmak üzere dünyanın çeşitli yerlerine ihraç edilmiş ve burada daha da yaygınlaşmıştır. Cyril ilk Lacewing 1951 Ulusal Sergisinde sergilemiş ve 1968'in sonlarında Muhabbet Kuşu Derneği bu çeşidi standart hale getirmiştir. Güney Afrika'dan merhum Dr. Alf Robertson da 1954 yılında bu çeşidi yetiştirmiş ve Güney Afrika'da kurulan çeşidin Cyril Rogers'ın gönderdiği stoktan olmayabileceğine inanmaktadır.
Bu çeşide olan ilgi, merhum Alf Ormerod ve Brian Byles'ın bir değerlendirme ziyareti sırasında Güney Afrika'dan bu çeşidin örneklerini getirmeleri ve bunları bir dereceye kadar başarılı bir şekilde yetiştirmeleriyle İngiltere'de yeniden canlandı. Güney Afrika türünün çok daha derin ve net işaretlere sahip olduğu görülüyordu ve dolayısıyla bu türün çekiciliği daha fazlaydı. İlk Lacewing'imi 1977 yılında Byles türünden elde ettim ve 1979 yılında 3 yıl boyunca kuş beslemeyi bırakmadan önce bu türle oldukça başarılı oldum. 1983'te merhum Alf Ormerod'dan kaliteli bir çift aldım ve bu da beni tekrar dantel kanatlılarla tanıştırdı.
Ino'da olduğu gibi, vücut rengin
de yeşil ya da mavinin sulanması istenmeyen bir hatadır ve bu sulanmadan kaçınmak için sadece dikkatli bir çiftleşme yapılmalıdır.
Dikkate alınması gereken bir diğer alan da kanatlarda, mantoda vs. bulunan koyu tarçın kahverengisi lekelerdir. Bunun nasıl başarılacağı konusunda iki düşünce ekolü vardır. Biri tarçın kuşlarının eş olarak kullanılmasını teşvik ederken, diğeri normallerin kullanılmasını teşvik eder. Tarçının, kanat izi de dahil olmak üzere vücut rengini sulandıracağı söylenebilir. Doğru işaretlemeye sahip kaliteli bir dantel kuşu üretmenin kolay bir iş olmadığı oldukça açıktır ve zorluk da burada yatmaktadır. Benim tercihim, diğer çeşitleri denkleme dahil etmeden, Lacewingleri sadece normallerle çaprazlamaktır.
Bu çeşitlilik Ino gibi cinsiyete bağlıdır ve bu nedenle dişiler bölünemezken erkekler bölünebilir. Dişiler, cinsiyete bağlı resesif kalıtım genetik teorisi nedeniyle, yalnızca görsel dantel veya dantel olmayan olabilir.
Lacewing olmayanlarla eşleştirildiğinde bu çeşitle olası eşleşmeler (basitlik için "normal" kelimesini kullanalım) şunlardır:
1) Lacewing erkek x Lacewing dişi = %50 Lacewing erkek ve %50 Lacewing dişi
2) Lacewing erkekx normal dişi = %50 Lacewing taşıyıcı erkek ve %50 Lacewing dişi
3) Normal erkek x Lacewing dişi= %50 Lacewing taşıyıcı erkekler ve %50 normal dişiler
4) Normal/Lacewing erkek x Lacewing dişi = %25 Lacewing erkek, %25 Lacewing taşıyıcı erkek, %25 Lacewing dişi ve %25 normal dişi
5) Lacewing taşıyıcı erkek x normal dişi = %25 normal erkek, %25 Lacewing taşıyıcı erkek, %25 Lacewing dişi ve %25 normal dişi
Bu şekilde, Lacrwing çeşidini sayısal olarak üretmek için en iyi eşleştirmenin ne olduğunu kolayca bulabiliriz. Ayrıca, bir sergi muhabbet kuşunun boyutu, şekli ve duruşu ile derin vücut rengi kontrastı ve kanat işaretinin netliği ve derinliği açısından çeşitliliği bir sergi standardında üretmek de önemlidir. Bu kolay elde edilemeyen bir kombinasyondur, ancak imkansız da değildir. Amos & Thumwood ortaklığı, birkaç yıl önce bir şampiyona gösterisinde en iyi gösteri ödülünü kazandıklarında dantel sarı bir horozla büyük başarılar elde etti.
Ino'da olduğu gibi, gövde renginde yeşil veya mavinin sulanması istenmeyen bir hatadır. Bu boğulmanın meydana gelmemesini sağlamanın bir yolu gri faktörlü kuşların (griler ve gri yeşiller) kullanılmasıdır. Ancak bu, sürekli kullanıldığında vücut rengini matlaştırma gibi istenmeyen bir etkiye sahiptir. Amaç, koyu düğün çiçeği sarısına sahip Lacewingler üretmektir ve üreme partneri olarak koyu faktörlü kuşların kullanılması bunu başarmak için uzun bir yol kat edecektir.
Hangi teori kabul edilirse edilsin, Lacewing gösteri tezgahında kendine ait bir yeri olan güzel bir çeşittir. Dantel kanadı, kendi sınıflarının olduğu uzmanlık ve nadir çeşit gösterileri dışında tüm gösterilerde Diğer Renkler sınıfında sergilenmelidir.
Tüm Lacewing meraklıları, Lacewinglerin yanı sıra diğer çeşitlere de hitap eden Nadir Çeşit ve Renk Muhabbet Kuşu Topluluğuna katılmalıdır.
Fallow
Kırmızı göze sahip olan diğer bir çeşit de resesif fallowdur.
Bu mutasyonla ilişkili üç özellik vardır; kırmızı veya erik rengi gözler, orta kahverengi kanat işaretleri ve seyrelmiş vücut rengi. Ayaklar pembemsi gridir ve erkeklerde cere etli pembedir. Başın arkasındaki ve boyundaki tüm işaretler orta kahverengidir.
Yıllar içinde bu mutasyonun üç farklı türü ortaya çıkmıştır; İngiliz, Alman ve İskoç Fallowdur. Alman fallowu, göz çevresinde beyaz bir iris halkasına sahip olmasıyla diğer ikisinden ayrılır. İskoç fallowu çok nadir görülmektedir. İngiliz tipi ile Alman tipi eşleştirildiğinde, her iki tip için de bölünmüş olan sadece siyah gözlü kuşların ortaya çıktığı bulunmuştur. Alman fallowu 1929'da, İngiliz fallowu ise 1937'de kurulmuştur. Avustralya fallowunun (iris halkalı) Alman türüne benzeyen yerli bir mutasyon olması oldukça olasıdır.
Alman Fallowu
Bu çeşidin kökenine ilişkin diğer iddialar 1931 yılında Kaliforniya, A.B.D.'den Bayan A.R. Hood'un iki çift yeşil kuştan mevcut fallowunun renklerine uyan yavrular yetiştirdiğini belirten yazışmalarından ortaya çıkmıştır; sarımsı yeşil, tarçın kanat ve kuyruk işaretleri ve koyu kırmızı gözler.
Mantıksal olarak, Bayan Hood'un 1931 yılında ortaya çıkan kırmızı gözlü kuşların yeni mutasyonu, bu mutasyonun çekinik olduğunu ve daha önce bir kromozom çiftinin yarısında meydana gelmiş ve stoktaki yeşil kuşlara geçmiş olması gerektiğini göstermektedir. Artık biliyoruz ki, yeni bir çekinik renk taşıyan iki kuş eşleştirildiğinde, gerçek yeni renkli kuş ortaya çıkacaktır. Bu da Bayan Hood'un yeni alageyiklerinin en erken 1929 yılında ortaya çıkmış olması gerektiğini göstermektedir. Ne yazık ki bu türün devamı gelmedi, çünkü ilk fallowlar başka yetiştiricilere satıldı ve kayıtlar kayboldu.
Bu mutasyonun kaydedilen diğer örnekleri 1929 yılında İsviçre'nin Biel kentinde Herr Augustin'de ortaya çıkmış, ancak kuş türünü oluşturacak kadar hayatta kalamamıştır. Fallow mutasyonları ayrıca 1932 yılında Magdeburg, Almanya'dan Herr Schumann ve yaklaşık aynı zamanda Almanya'dan Herr C. Balser tarafından da yetiştirilmiştir. Alman mutasyonu iyice yerleşmişti ve örnekler 1934 yılında İngiltere'ye H.R. Scott, B.S. Campkin, F.G. Simpson ve W.P.C. Unwin'in damızlıklarına ulaştı.
Benzer bir mutasyonun Avustralya ve Güney Afrika'da da yaklaşık aynı dönemde ortaya çıktığına inanılmaktadır. Avustralya türü ilk olarak 1930'ların başlarında Sydney, Newtown'dan Bay O'Brian'ın kuşhanelerinde ortaya çıkmıştır. Avustralya mutasyonunun daha sonra Alman mutasyonuyla aynı olduğu tespit edilmiştir; beyaz iris halkalı erik göz. Bu mutasyon Avustralya'da çok popülerdir ve şimdiye kadar gördüğüm en iyi fallowlar 1994 Avustralya Ulusal yarışmasında Ian Hannington'ınkilerdi. İstenilen büyüklüğe ve çeşidin güzelliğine sahiptiler.
İngiliz Fallowu
İngiliz mutasyonu 1937 yılında Luton'dan F. Dervan'ın kuşhanesinde oluşturulmuştur. Bu tür ilk olarak normal bir yeşil/mavi eşleşmesinden ortaya çıkmıştır. Müteveffa Bay Arthur Collier, kuşların o zamana kadar İngiltere'de de yerleşik olan Alman türünden çok daha parlak kırmızı gözlere sahip olduğunu fark etmiştir. Bu yeni mutasyon, Alman türüyle aynı gövde/kanat işaretlerini gösteriyor gibi görünüyordu ancak fark gözdeydi; bu çeşitte erik gözün etrafında beyaz iris halkası yoktu. Bununla birlikte, Muhabbet Kuşu Derneği Renk Standartları açıklamasında İngiliz fallowunkilerinde beyaz iris halkası olmadığı belirtilse de, gerçekte çok soluk pembe bir iris vardır ve Alman ve İngiliz fallowları için ayrı sınıflandırmaların yapıldığı uzmanlık gösterilerinde bazıları Alman alageyikleriyle karıştırıldıkları için genellikle yanlış sınıflandırılırlar.
İskoç Fallowu
Ekli dosyayı görüntüle 36014
İskoç fallowlarının (iris halkası olmayan kırmızı göz) kayıtları o kadar iyi belgelenmemiştir. Ancak Ayrshire, Cumnock'tan Ian Whiteside'ın Scottish Journal'da yakın zamanda yayınlanan makalesi, İskoç alageyiğinin hikayesini 1920'lerin ortalarına, merhum Jim Moffat'ın babasının Nairn'de bir banka müdürü olan Bay Coghill'in kuşhanesinde bu güzel türe rastlamasına kadar götürmektedir. Bay Moffat Snr. bu çeşidin örneklerini Bay Coghill'den almış ve onlarla başarılı bir şekilde yetiştirmiştir. Bay Jim Moffat, babası öldükten sonra bu nadasları yetiştirmeye devam etti. Bay Whiteside 1986 yılında bir çift normal yeşilden bir fallowu yetiştirmiştir. Kayıtlar kontrol edildiğinde soyun Greenock'tan Bay Richie Kerr'e dayandığı görülüyor. Hem Richie'nin babası hem de Jim'in babası yakın arkadaşlardı ve böylece İskoç alageyiği ile ilgili hikaye ortaya çıktı. Görünüşe göre İskoçya'daki iki meraklı son yıllarda Bay Whiteside'ın soyundan fallow yetiştirmiş. Her iki durumda da İskoç soyunun ölümcül bir gene sahip olduğu ve yavruların çoğunun 3 haftadan fazla yaşayamadığı görülmüştür. Dolayısıyla bu bilgiyle İskoç fallowunun hala var olduğunu biliyoruz.
Fallow ismi ilk olarak Almanya'da ortaya çıkan yeni mutasyonları ayırt etmek için kullanılan Almanca "Falben" kelimesinden türetilmiştir. Hem Almanca "Falben" hem de İngilizce "Fallow" kelimesi "işlenmemiş" anlamına gelir ve muhabbet kuşlarına uygulandığında pigmentin işlenmemiş olduğunu veya normal bitmiş durumda olmadığını ima eder.
Fallowlar diğer tüm çeşitlerde üretilebilir ancak sergi amaçlı olarak normal çeşitlerle sınırlandırılmaları gerektiğini düşünüyorum. Bununla birlikte, güzellik için deneysel yetiştiricilerin resesif alaca Fallow veya tepeli Fallow yetiştirmesini engelleyecek hiçbir şey yoktur. Fallowlar üretimi, basit bir "otozomal resesif gen" gibi davranan herhangi bir resesif karakter gibi olacaktır ve üreme kuralları aşağıdaki gibidir:
1) Fallow X Normal = %100 Fallow taşıyıcı
2) Fallow X Fallow taşıyıcı = %50 Fallow ve %50 Fallow taşıyıcı
3) Fallow X Fallow = %100 Fallow
4) Fallow taşıyıcı X Fallow taşıyıcı= %25 Fallow, %50 Fallow taşıyıcı ve %25 Normal
5) Normal/Boş X Normal = %50 Normal/Boş ve %50 Normal
Yukarıdaki Tablodan, kural 4 ve 5'te belirtilen eşleştirmelerde kesinlikle hiçbir fayda olmadığı çıkarılabilir. Bu eşleştirmelerden çok fazla fire ortaya çıkmaktadır ve ayrıca bölünmüş Fallow döllerini Normallerden ayırt etmek mümkün değildir. Bununla birlikte, iyi büyüklükte nadaslar üretilecekse, 4. eşleştirme hemen hemen en iyisi olabilir. Eşleştirme 1'de olduğu gibi, iyi kaliteli normaller başlangıçta alageyiklerle çaprazlama olarak kullanılırsa, bu kaliteli Fallowlar daha sonra eşleştirme 2'de olduğu gibi kaliteli Fallow üretmek için Fallow(bölünmüş) çaprazlanabilir veya daha da iyisi, üretilen tek görsel fallowun daha iyi bir arzu edilen kalitede olacağı umuduyla eşleştirme 4'te olduğu gibi 2 Fallow birlikte kullanılabilir (her zaman görsel fallowdan daha kaliteli). Bununla birlikte, 4. eşleştirmeden üretilen normal siyah gözlü kuşlar ya yarma ya da normal olabilir, ancak ileride test eşleştirmesi yapılmadan bunları birbirinden ayıracak hiçbir görsel özellik yoktur.
Kaliteli fallowlar üretmeye çalışırken kaliteli normalleri çaprazlama olarak kullanmak, bolca sabır, özveri ve şans dışında neredeyse hiçbir kısa yol yoktur. Avustralya fallowlarıyıllar içinde o kadar iyi bir standartta üretildi ki, İngiliz meraklılarımızın da bunu takip etmesi gerektiğini düşünüyorum. Rare Variety & Colour B.S. tarafından fallow yetiştirmek isteyenlere daha fazla yardım ve destek sağlanabilir.
Ne yazık ki, hem İngiliz hem de Alman fallowları için ayrı sınıfların mevcut olduğu ülke çapındaki uzman ve nadir çeşit gösterileri (ve B.S. kulüp gösterisi) dışında gösterilerde bu çeşidin pek fazla örneği görülmemektedir. Diğer tüm gösterilerde bu çeşit, clearbody, fallow, saddleback ve slate'e hitap eden nadir çeşit grubunda sergilenmelidir ve 2006 gösteri sezonundan itibaren gökkuşağı da bu bölümde gruplandırılacaktır. Bu uzman ve nadir gösteriler dışında diğer gösterilerde pek fazla fallow görülmez.
Fallowların vücut rengi, göğsün üst kısmından rengin en derin olduğu sağrı bölgesine doğru gittikçe artan bir ton derinliğine sahiptir. Bu çeşide tarçın eklendiğinde tarçınlı fallow örnekleri gördük. Tarçının etkisi vücut rengini daha da sulandırır ve bazı durumlarda iris halkası olmayan erik kırmızısı gözlü bir dantel kanadı görünümü verir. Bu kuşlar B.S. Renk Standartlarına uymadıkları için gösteri kürsüsünde cezalandırılmalıdır.
ÇEVİRİ: Tuğçenur G
Bu yazı izinsiz kullanılamaz.
KAYNAK:RED EYE BUDGERIGARS by Ghalib Al Nasser
Kayıtlar bize orijinal yabani çimen yeşili muhabbet kuşundan mutasyona uğrayan ve yerleşen ilk rengin 1872'de Belçika'da açık sarı (Avustralya'daki adıyla Black Eyed Self) olduğunu söylüyor. Bunu 1881'de yine Belçika'da gök mavisi izlemiştir, ancak bu mutasyonlar önce Avustralya çalılıklarında meydana gelmiş ve o dönemde yabani yakalanmış yeşil muhabbet kuşları Avrupa'ya ithal edildiğinde gizli bir biçimde taşınmış olabilir. Aslında bu sarıların Avustralya'da binlerce açık yeşilin arasında vahşi doğada uçarken az sayıda görüldüğü kaydedilmiştir. Diğer çeşitler ya mutasyon ya da kombinasyon yoluyla ortaya çıkmaya başladı. Kombinasyondan kastım, iki mutasyonun birlikte yeni bir çeşit üretmesidir; örneğin kara gözlü berrak; kıtasal berrak uçuşun iki mutasyonunun resesif alaca ile birleştirilmesinin bir sonucudur. Benzer şekilde zeytin yeşili de koyu yeşil mutasyonun kopya bir biçimde birleştirilmesiyle elde edilmiştir, dolayısıyla Karanlık Faktör teorisi ortaya çıkmıştır. Mutasyon gelişiminin patlama dönemi 1930'lardaydı.
Bazı mutasyonlar yenilerinin evrimleşmesiyle ortadan kalkmıştır; resesif gri, resesif kahverengi kanat ve resesif lutino ve albino formlarının hepsinin yerini almıştır.
Bu makalede kırmızı gözlü muhabbet kuşlarına odaklanacağım; cinsiyete bağlı resesif Ino (lutino ve albino), lacewing ve resesif fallows (İngiliz ve Alman).
Inolar (Lutino & Albino)
Muhabbet kuşu meraklıları kırmızı gözlü hayvanlara her zaman ilgi duymuşlardır ve muhabbet kuşu meraklıları da bu konuda bir istisna değildir. Kırmızı gözlü açık sarı bir kuş olan ilk lutino 1870'lerde ortaya çıktığında heyecan yarattı ancak bu tür uzun sürmedi. İlk lutino mutasyonunu 19. yüzyılın sonunda ve 20. yüzyılın başlarında yetiştiren Büyük Britanya'dan bir meraklı, C.P. Arthur'du. Yine, çoğu mutasyonda olduğu gibi, bir kaza veya genetik sapma sorumludur.
Bay Arthur, "Muhabbet Kuşları ve Cockatieller" adlı kitabında, yuvadan dışkı ile kaplanmış iki yumurtayı temizlemek için kaynar suya attığını ve çıkmalarını beklememesine rağmen onları yuvaya yerleştirdiğini hatırlıyor. Yumurtalar çatlamış ve her ikisi de açık sarı renkte ve kırmızı gözlü olmuş ancak mutasyon tespit edilememiştir. Sıcak suya daldırılan yüzlerce deneysel yumurta, daha fazla lutino üretme konusunda istenen sonucu vermedi.
Görünüşe göre ilk mutasyona uğrayan albino olmuş ve bunu kombinasyon süreciyle lutino izlemiştir. Albino ilk olarak 1931 yılında Viyana, Bawerk'ten Herr E. Bohm'un kuşhanesinde ortaya çıkmıştır. Bu albino bir çift kobalt/beyazdan yetiştirilmiştir. Bu, dokuz yavrulu bir yuvanın son yavrusu olan bir tavuktu. Eylül 1933'te Herr Fischer tarafından bir çift maviden bir albino tavuk daha yetiştirildi. Bu albinoların cinsiyete bağlı bir tür olduğunu gösteriyordu, zira o dönemde Ino'ların cinsiyete bağlı olmayan bir türü vardı. Kısa bir süre sonra lutino ortaya çıktı ve 1940'ların sonunda, cinsiyete bağlı olmayan kırmızı gözlü tür kaybolmaya başladı ve sonunda varlığını yitirdi.
Muhabbet Kuşu Derneği her iki tür için de renk standartları ile birlikte hakemler ve katılımcılar için yönergeler belirlemiştir. Lutino için maske, vücut rengi, ön kısım, taç ve kanatlar için zengin düğün çiçeği sarısı gerekirken, albino için baştan aşağı saf beyazdır. Her iki ino için de yanak yamaları gümüşi beyaz olmalıdır. B.S.'nin hem jüri üyeleri hem de katılımcılar için belirlediği yönergeler (Yönerge 14'te şu ifadeler yer almaktadır: "Standarttan aşağıdaki sapmalar ciddi şekilde cezalandırılmalıdır: yanak yamalarında soluk menekşe rengi veya sırtta, kanatlarda veya kuyrukta tarçın kahverengisi lekeler veya işaretler. Lutino: baştan sona yeşil renkte olmamalıdır. Albino: Baştan sona mavi veya gri renkte olmamalıdır.
Tüm çeşitler için B.S. puan skalası, inolar da istisna değildir, kuşun büyüklüğünü (baş ve benekler dahil) tercih eder ve toplam 60 puan verirken, renk ve çeşit işaretleri kalan 40 puanı paylaşacaktır. Lutino ve albino söz konusu olduğunda rengin berraklığı ve derinliğine 40 puan verilir, bu nedenle her iki çeşitte de en iyi örnekleri kullanarak her iki çeşidi de istenen renk derinliğine göre yetiştirmek çok önemlidir.
Bugünlerde tüm dünyada güzel lutino ve daha az derecede de olsa onun muadili albino için muazzam bir takipçi kitlesi var. Her iki tür de ülkenin dört bir yanında ve hatırlayabildiğim kadarıyla uzun yıllar boyunca BIS ile ödüllendirilerek gösteri kürsüsünde büyük başarılar elde etti. Lutino & Albino Muhabbet Kuşu Derneği, her iki türden birini veya her ikisini de yetiştiren meraklıların ihtiyaçlarını karşılamaktadır, bu nedenle bu derneğe katılmak bir zorunluluktur.
Lacewing muhabbet kuşu, sarı (yeşil seride) veya beyaz (mavi seride) net vücut rengiyle lutino ve albinoya benzer bir görünüme sahip olan ve aynı zamanda kırmızı göze sahip olan başka bir mutasyondur. Belki de bu çeşide olan ilgi iki Ino çeşidine kıyasla sınırlıdır ancak yine de ben de dahil olmak üzere birçok kişi için çekiciliği vardır.
Yukarıdaki tüm çeşitler tek ve aynı faktörden gelmektedir. Bu, kuşun tüylerindeki ve hatta gözlerindeki siyah pigmentin melaninini ortadan kaldırma etkisine sahiptir ve bu nedenle kuşu yeşilden (veya maviden) kırmızı göz efektiyle net bir sarıya (veya beyaza) dönüştürür.Lacewing
Lacewing çeşidi görünüş olarak lutino ve albinoya benzese de, yanaklar, başın arkası, boyun, kanatlar ve kuyruktaki işaretler tarçın kahverengisindedir. Yanak lekeleri Ino çeşidindeki gümüşi beyaz yerine soluk menekşe rengindedir ve iyi tanımlanmış tarçın kahverengi boğaz lekelerine sahiptirler. Etli pembe ayakları vardır ve horozların da etli pembe bir cere'si vardır. Gözleri Ino'larla aynıdır; beyaz iris halkalı kırmızıdır.
Lacewing çeşidi 1948'den beri İngiltere'de yetiştirilmektedir. Geçmişi bilinmeyen açık yeşil bir erkeğin bir lutino dişi ile eşleştirilmesiyle bir lutino damızlığında dişilerin ortaya çıktığı kaydedilmiştir. Görünüşe göre bu 'kötü' işaretli lutino dişiler ve normal kardeşleri elden çıkarılmıştır. Merhum Cyril Rogers bu normal yavru horozlardan birinin (koyu yeşil) izini sürüp elde etmeyi başardı ve onu bir dizi normal dişiler çiftleştirdikten sonra lacewing çeşidi oluşturuldu. Bu lacewinglerin bazıları Güney Afrika da dahil olmak üzere dünyanın çeşitli yerlerine ihraç edilmiş ve burada daha da yaygınlaşmıştır. Cyril ilk Lacewing 1951 Ulusal Sergisinde sergilemiş ve 1968'in sonlarında Muhabbet Kuşu Derneği bu çeşidi standart hale getirmiştir. Güney Afrika'dan merhum Dr. Alf Robertson da 1954 yılında bu çeşidi yetiştirmiş ve Güney Afrika'da kurulan çeşidin Cyril Rogers'ın gönderdiği stoktan olmayabileceğine inanmaktadır.
Bu çeşide olan ilgi, merhum Alf Ormerod ve Brian Byles'ın bir değerlendirme ziyareti sırasında Güney Afrika'dan bu çeşidin örneklerini getirmeleri ve bunları bir dereceye kadar başarılı bir şekilde yetiştirmeleriyle İngiltere'de yeniden canlandı. Güney Afrika türünün çok daha derin ve net işaretlere sahip olduğu görülüyordu ve dolayısıyla bu türün çekiciliği daha fazlaydı. İlk Lacewing'imi 1977 yılında Byles türünden elde ettim ve 1979 yılında 3 yıl boyunca kuş beslemeyi bırakmadan önce bu türle oldukça başarılı oldum. 1983'te merhum Alf Ormerod'dan kaliteli bir çift aldım ve bu da beni tekrar dantel kanatlılarla tanıştırdı.
Ino'da olduğu gibi, vücut rengin
de yeşil ya da mavinin sulanması istenmeyen bir hatadır ve bu sulanmadan kaçınmak için sadece dikkatli bir çiftleşme yapılmalıdır.
Dikkate alınması gereken bir diğer alan da kanatlarda, mantoda vs. bulunan koyu tarçın kahverengisi lekelerdir. Bunun nasıl başarılacağı konusunda iki düşünce ekolü vardır. Biri tarçın kuşlarının eş olarak kullanılmasını teşvik ederken, diğeri normallerin kullanılmasını teşvik eder. Tarçının, kanat izi de dahil olmak üzere vücut rengini sulandıracağı söylenebilir. Doğru işaretlemeye sahip kaliteli bir dantel kuşu üretmenin kolay bir iş olmadığı oldukça açıktır ve zorluk da burada yatmaktadır. Benim tercihim, diğer çeşitleri denkleme dahil etmeden, Lacewingleri sadece normallerle çaprazlamaktır.
Bu çeşitlilik Ino gibi cinsiyete bağlıdır ve bu nedenle dişiler bölünemezken erkekler bölünebilir. Dişiler, cinsiyete bağlı resesif kalıtım genetik teorisi nedeniyle, yalnızca görsel dantel veya dantel olmayan olabilir.
Lacewing olmayanlarla eşleştirildiğinde bu çeşitle olası eşleşmeler (basitlik için "normal" kelimesini kullanalım) şunlardır:
1) Lacewing erkek x Lacewing dişi = %50 Lacewing erkek ve %50 Lacewing dişi
2) Lacewing erkekx normal dişi = %50 Lacewing taşıyıcı erkek ve %50 Lacewing dişi
3) Normal erkek x Lacewing dişi= %50 Lacewing taşıyıcı erkekler ve %50 normal dişiler
4) Normal/Lacewing erkek x Lacewing dişi = %25 Lacewing erkek, %25 Lacewing taşıyıcı erkek, %25 Lacewing dişi ve %25 normal dişi
5) Lacewing taşıyıcı erkek x normal dişi = %25 normal erkek, %25 Lacewing taşıyıcı erkek, %25 Lacewing dişi ve %25 normal dişi
Bu şekilde, Lacrwing çeşidini sayısal olarak üretmek için en iyi eşleştirmenin ne olduğunu kolayca bulabiliriz. Ayrıca, bir sergi muhabbet kuşunun boyutu, şekli ve duruşu ile derin vücut rengi kontrastı ve kanat işaretinin netliği ve derinliği açısından çeşitliliği bir sergi standardında üretmek de önemlidir. Bu kolay elde edilemeyen bir kombinasyondur, ancak imkansız da değildir. Amos & Thumwood ortaklığı, birkaç yıl önce bir şampiyona gösterisinde en iyi gösteri ödülünü kazandıklarında dantel sarı bir horozla büyük başarılar elde etti.
Ino'da olduğu gibi, gövde renginde yeşil veya mavinin sulanması istenmeyen bir hatadır. Bu boğulmanın meydana gelmemesini sağlamanın bir yolu gri faktörlü kuşların (griler ve gri yeşiller) kullanılmasıdır. Ancak bu, sürekli kullanıldığında vücut rengini matlaştırma gibi istenmeyen bir etkiye sahiptir. Amaç, koyu düğün çiçeği sarısına sahip Lacewingler üretmektir ve üreme partneri olarak koyu faktörlü kuşların kullanılması bunu başarmak için uzun bir yol kat edecektir.
Hangi teori kabul edilirse edilsin, Lacewing gösteri tezgahında kendine ait bir yeri olan güzel bir çeşittir. Dantel kanadı, kendi sınıflarının olduğu uzmanlık ve nadir çeşit gösterileri dışında tüm gösterilerde Diğer Renkler sınıfında sergilenmelidir.
Tüm Lacewing meraklıları, Lacewinglerin yanı sıra diğer çeşitlere de hitap eden Nadir Çeşit ve Renk Muhabbet Kuşu Topluluğuna katılmalıdır.
Fallow
Kırmızı göze sahip olan diğer bir çeşit de resesif fallowdur.
Bu mutasyonla ilişkili üç özellik vardır; kırmızı veya erik rengi gözler, orta kahverengi kanat işaretleri ve seyrelmiş vücut rengi. Ayaklar pembemsi gridir ve erkeklerde cere etli pembedir. Başın arkasındaki ve boyundaki tüm işaretler orta kahverengidir.
Yıllar içinde bu mutasyonun üç farklı türü ortaya çıkmıştır; İngiliz, Alman ve İskoç Fallowdur. Alman fallowu, göz çevresinde beyaz bir iris halkasına sahip olmasıyla diğer ikisinden ayrılır. İskoç fallowu çok nadir görülmektedir. İngiliz tipi ile Alman tipi eşleştirildiğinde, her iki tip için de bölünmüş olan sadece siyah gözlü kuşların ortaya çıktığı bulunmuştur. Alman fallowu 1929'da, İngiliz fallowu ise 1937'de kurulmuştur. Avustralya fallowunun (iris halkalı) Alman türüne benzeyen yerli bir mutasyon olması oldukça olasıdır.
Alman Fallowu
Bu çeşidin kökenine ilişkin diğer iddialar 1931 yılında Kaliforniya, A.B.D.'den Bayan A.R. Hood'un iki çift yeşil kuştan mevcut fallowunun renklerine uyan yavrular yetiştirdiğini belirten yazışmalarından ortaya çıkmıştır; sarımsı yeşil, tarçın kanat ve kuyruk işaretleri ve koyu kırmızı gözler.
Mantıksal olarak, Bayan Hood'un 1931 yılında ortaya çıkan kırmızı gözlü kuşların yeni mutasyonu, bu mutasyonun çekinik olduğunu ve daha önce bir kromozom çiftinin yarısında meydana gelmiş ve stoktaki yeşil kuşlara geçmiş olması gerektiğini göstermektedir. Artık biliyoruz ki, yeni bir çekinik renk taşıyan iki kuş eşleştirildiğinde, gerçek yeni renkli kuş ortaya çıkacaktır. Bu da Bayan Hood'un yeni alageyiklerinin en erken 1929 yılında ortaya çıkmış olması gerektiğini göstermektedir. Ne yazık ki bu türün devamı gelmedi, çünkü ilk fallowlar başka yetiştiricilere satıldı ve kayıtlar kayboldu.
Bu mutasyonun kaydedilen diğer örnekleri 1929 yılında İsviçre'nin Biel kentinde Herr Augustin'de ortaya çıkmış, ancak kuş türünü oluşturacak kadar hayatta kalamamıştır. Fallow mutasyonları ayrıca 1932 yılında Magdeburg, Almanya'dan Herr Schumann ve yaklaşık aynı zamanda Almanya'dan Herr C. Balser tarafından da yetiştirilmiştir. Alman mutasyonu iyice yerleşmişti ve örnekler 1934 yılında İngiltere'ye H.R. Scott, B.S. Campkin, F.G. Simpson ve W.P.C. Unwin'in damızlıklarına ulaştı.
Benzer bir mutasyonun Avustralya ve Güney Afrika'da da yaklaşık aynı dönemde ortaya çıktığına inanılmaktadır. Avustralya türü ilk olarak 1930'ların başlarında Sydney, Newtown'dan Bay O'Brian'ın kuşhanelerinde ortaya çıkmıştır. Avustralya mutasyonunun daha sonra Alman mutasyonuyla aynı olduğu tespit edilmiştir; beyaz iris halkalı erik göz. Bu mutasyon Avustralya'da çok popülerdir ve şimdiye kadar gördüğüm en iyi fallowlar 1994 Avustralya Ulusal yarışmasında Ian Hannington'ınkilerdi. İstenilen büyüklüğe ve çeşidin güzelliğine sahiptiler.
İngiliz Fallowu
İngiliz mutasyonu 1937 yılında Luton'dan F. Dervan'ın kuşhanesinde oluşturulmuştur. Bu tür ilk olarak normal bir yeşil/mavi eşleşmesinden ortaya çıkmıştır. Müteveffa Bay Arthur Collier, kuşların o zamana kadar İngiltere'de de yerleşik olan Alman türünden çok daha parlak kırmızı gözlere sahip olduğunu fark etmiştir. Bu yeni mutasyon, Alman türüyle aynı gövde/kanat işaretlerini gösteriyor gibi görünüyordu ancak fark gözdeydi; bu çeşitte erik gözün etrafında beyaz iris halkası yoktu. Bununla birlikte, Muhabbet Kuşu Derneği Renk Standartları açıklamasında İngiliz fallowunkilerinde beyaz iris halkası olmadığı belirtilse de, gerçekte çok soluk pembe bir iris vardır ve Alman ve İngiliz fallowları için ayrı sınıflandırmaların yapıldığı uzmanlık gösterilerinde bazıları Alman alageyikleriyle karıştırıldıkları için genellikle yanlış sınıflandırılırlar.
İskoç Fallowu
Ekli dosyayı görüntüle 36014
İskoç fallowlarının (iris halkası olmayan kırmızı göz) kayıtları o kadar iyi belgelenmemiştir. Ancak Ayrshire, Cumnock'tan Ian Whiteside'ın Scottish Journal'da yakın zamanda yayınlanan makalesi, İskoç alageyiğinin hikayesini 1920'lerin ortalarına, merhum Jim Moffat'ın babasının Nairn'de bir banka müdürü olan Bay Coghill'in kuşhanesinde bu güzel türe rastlamasına kadar götürmektedir. Bay Moffat Snr. bu çeşidin örneklerini Bay Coghill'den almış ve onlarla başarılı bir şekilde yetiştirmiştir. Bay Jim Moffat, babası öldükten sonra bu nadasları yetiştirmeye devam etti. Bay Whiteside 1986 yılında bir çift normal yeşilden bir fallowu yetiştirmiştir. Kayıtlar kontrol edildiğinde soyun Greenock'tan Bay Richie Kerr'e dayandığı görülüyor. Hem Richie'nin babası hem de Jim'in babası yakın arkadaşlardı ve böylece İskoç alageyiği ile ilgili hikaye ortaya çıktı. Görünüşe göre İskoçya'daki iki meraklı son yıllarda Bay Whiteside'ın soyundan fallow yetiştirmiş. Her iki durumda da İskoç soyunun ölümcül bir gene sahip olduğu ve yavruların çoğunun 3 haftadan fazla yaşayamadığı görülmüştür. Dolayısıyla bu bilgiyle İskoç fallowunun hala var olduğunu biliyoruz.
Fallow ismi ilk olarak Almanya'da ortaya çıkan yeni mutasyonları ayırt etmek için kullanılan Almanca "Falben" kelimesinden türetilmiştir. Hem Almanca "Falben" hem de İngilizce "Fallow" kelimesi "işlenmemiş" anlamına gelir ve muhabbet kuşlarına uygulandığında pigmentin işlenmemiş olduğunu veya normal bitmiş durumda olmadığını ima eder.
Fallowlar diğer tüm çeşitlerde üretilebilir ancak sergi amaçlı olarak normal çeşitlerle sınırlandırılmaları gerektiğini düşünüyorum. Bununla birlikte, güzellik için deneysel yetiştiricilerin resesif alaca Fallow veya tepeli Fallow yetiştirmesini engelleyecek hiçbir şey yoktur. Fallowlar üretimi, basit bir "otozomal resesif gen" gibi davranan herhangi bir resesif karakter gibi olacaktır ve üreme kuralları aşağıdaki gibidir:
1) Fallow X Normal = %100 Fallow taşıyıcı
2) Fallow X Fallow taşıyıcı = %50 Fallow ve %50 Fallow taşıyıcı
3) Fallow X Fallow = %100 Fallow
4) Fallow taşıyıcı X Fallow taşıyıcı= %25 Fallow, %50 Fallow taşıyıcı ve %25 Normal
5) Normal/Boş X Normal = %50 Normal/Boş ve %50 Normal
Yukarıdaki Tablodan, kural 4 ve 5'te belirtilen eşleştirmelerde kesinlikle hiçbir fayda olmadığı çıkarılabilir. Bu eşleştirmelerden çok fazla fire ortaya çıkmaktadır ve ayrıca bölünmüş Fallow döllerini Normallerden ayırt etmek mümkün değildir. Bununla birlikte, iyi büyüklükte nadaslar üretilecekse, 4. eşleştirme hemen hemen en iyisi olabilir. Eşleştirme 1'de olduğu gibi, iyi kaliteli normaller başlangıçta alageyiklerle çaprazlama olarak kullanılırsa, bu kaliteli Fallowlar daha sonra eşleştirme 2'de olduğu gibi kaliteli Fallow üretmek için Fallow(bölünmüş) çaprazlanabilir veya daha da iyisi, üretilen tek görsel fallowun daha iyi bir arzu edilen kalitede olacağı umuduyla eşleştirme 4'te olduğu gibi 2 Fallow birlikte kullanılabilir (her zaman görsel fallowdan daha kaliteli). Bununla birlikte, 4. eşleştirmeden üretilen normal siyah gözlü kuşlar ya yarma ya da normal olabilir, ancak ileride test eşleştirmesi yapılmadan bunları birbirinden ayıracak hiçbir görsel özellik yoktur.
Kaliteli fallowlar üretmeye çalışırken kaliteli normalleri çaprazlama olarak kullanmak, bolca sabır, özveri ve şans dışında neredeyse hiçbir kısa yol yoktur. Avustralya fallowlarıyıllar içinde o kadar iyi bir standartta üretildi ki, İngiliz meraklılarımızın da bunu takip etmesi gerektiğini düşünüyorum. Rare Variety & Colour B.S. tarafından fallow yetiştirmek isteyenlere daha fazla yardım ve destek sağlanabilir.
Ne yazık ki, hem İngiliz hem de Alman fallowları için ayrı sınıfların mevcut olduğu ülke çapındaki uzman ve nadir çeşit gösterileri (ve B.S. kulüp gösterisi) dışında gösterilerde bu çeşidin pek fazla örneği görülmemektedir. Diğer tüm gösterilerde bu çeşit, clearbody, fallow, saddleback ve slate'e hitap eden nadir çeşit grubunda sergilenmelidir ve 2006 gösteri sezonundan itibaren gökkuşağı da bu bölümde gruplandırılacaktır. Bu uzman ve nadir gösteriler dışında diğer gösterilerde pek fazla fallow görülmez.
Fallowların vücut rengi, göğsün üst kısmından rengin en derin olduğu sağrı bölgesine doğru gittikçe artan bir ton derinliğine sahiptir. Bu çeşide tarçın eklendiğinde tarçınlı fallow örnekleri gördük. Tarçının etkisi vücut rengini daha da sulandırır ve bazı durumlarda iris halkası olmayan erik kırmızısı gözlü bir dantel kanadı görünümü verir. Bu kuşlar B.S. Renk Standartlarına uymadıkları için gösteri kürsüsünde cezalandırılmalıdır.
ÇEVİRİ: Tuğçenur G
Bu yazı izinsiz kullanılamaz.
KAYNAK:RED EYE BUDGERIGARS by Ghalib Al Nasser
Son düzenleme:
Alman fallowuna kalbimi bıraktım 
