Arkadaşlar merhaba.
Bir takımım vardı. Ben kuşları kümeste besliyorum. Bu takımın kafesi sürekli aylardır açıktı ve dışarda uçup kafese geri giriyorlardı. Aylar geçti, neredeyse bir yıl . Sorun olmayınca zamanla bende kafesin kapağını hep açık tuttum ki özgürce uçsunlar. Ama maalesef bu gün erkek kuşum tahta arasına sıkışıp ölmüş.
çok üzüldüm 3 tane yeme düşmemiş yavru var altında hepsi dişiye kaldı ama dişi kafesin kapağına geliyor ve sürekli erkeği arıyor. Bu manzarayı görmek beni aşırı etkiliyor ve üzüyor. Saçma mı gelir bilmiyorum ama sorum şu; dişi kuşun acısını ve bu arayışını nasıl hafiflete bilirim? Ve bir de onun bu duruma alışması ne kadar sürer? Kümese girmeye cesaret edemiyorum o bakışları beni aşırı üzüyor; utanıyor, mahcup hissediyorum.
Bir takımım vardı. Ben kuşları kümeste besliyorum. Bu takımın kafesi sürekli aylardır açıktı ve dışarda uçup kafese geri giriyorlardı. Aylar geçti, neredeyse bir yıl . Sorun olmayınca zamanla bende kafesin kapağını hep açık tuttum ki özgürce uçsunlar. Ama maalesef bu gün erkek kuşum tahta arasına sıkışıp ölmüş.
çok üzüldüm 3 tane yeme düşmemiş yavru var altında hepsi dişiye kaldı ama dişi kafesin kapağına geliyor ve sürekli erkeği arıyor. Bu manzarayı görmek beni aşırı etkiliyor ve üzüyor. Saçma mı gelir bilmiyorum ama sorum şu; dişi kuşun acısını ve bu arayışını nasıl hafiflete bilirim? Ve bir de onun bu duruma alışması ne kadar sürer? Kümese girmeye cesaret edemiyorum o bakışları beni aşırı üzüyor; utanıyor, mahcup hissediyorum.
