Merhaba arkadaşlar. Kuşumu yaklaşık 2 ay önce bir yakınımızdan aldım. Aldığımda 4 aylık bir dişiydi. 2 aydır ilgileniyorum ama kuşum bir türlü bana alışamadı.
İlk geldiği zamanlarda rahat bıraktım. Sonra kafes eğitimi vermeye çalıştım ama ben daha kafesin önüne gelmeden kendini oradan oraya atmaya başlıyordu. Ben de kendine zarar vermemesi için geri çekiliyordum. Sadece yanında elimi uzatmadan konuşuyordum.
Elimden zaten yem yemiyor. Yemden farklı bir şey verdiğimde de kaçıyor. Asla banyo yapmıyor. Herhangi bir oyuncakla oynamıyor. Kendini evimize ait hissetmiyor gibi. Yani anlayacağınız gözleri "abi beni bırak ben gideyim" der gibi bakıyor
Ama son zamanlarda akşamları büyük ihtimalle uykulu olduğu için kafesin içinde elime geliyor, kendisini okşamama izin veriyor. Salatalık marul gibi sebzeleri yiyor. Bunları yaparken de ürkekliği hala üstünde oluyor. Titriyor çünkü. Ama sabah olduğunda yine eskisi gibi kafese yaklaştığımda çırpınıyor. Oradan oraya çarpıyor kendini. Yemini, suyunu, kafes kağıdını değiştirmek bile sorun oluyor.
Başka kuşlara bakıyorum da arkadaşlarım hiç ilgilenmedikleri halde onların tepelerinden inmiyorlar. Bense 2 aydır sürekli uğraşıp hiç bir sonuç alamamaktan sanırım biraz sıkıldım.
Bazen kuşumu bir petshopa götürüp değiştireyim diyorum. Hiç olmazsa orada diğer kuşlarla daha iyi olur. Ben de emeklerimin karşılığını daha iyi göreceğim bir kuş alsam benim için iyi olacak gibi.
İlk geldiği zamanlarda rahat bıraktım. Sonra kafes eğitimi vermeye çalıştım ama ben daha kafesin önüne gelmeden kendini oradan oraya atmaya başlıyordu. Ben de kendine zarar vermemesi için geri çekiliyordum. Sadece yanında elimi uzatmadan konuşuyordum.
Elimden zaten yem yemiyor. Yemden farklı bir şey verdiğimde de kaçıyor. Asla banyo yapmıyor. Herhangi bir oyuncakla oynamıyor. Kendini evimize ait hissetmiyor gibi. Yani anlayacağınız gözleri "abi beni bırak ben gideyim" der gibi bakıyor
Ama son zamanlarda akşamları büyük ihtimalle uykulu olduğu için kafesin içinde elime geliyor, kendisini okşamama izin veriyor. Salatalık marul gibi sebzeleri yiyor. Bunları yaparken de ürkekliği hala üstünde oluyor. Titriyor çünkü. Ama sabah olduğunda yine eskisi gibi kafese yaklaştığımda çırpınıyor. Oradan oraya çarpıyor kendini. Yemini, suyunu, kafes kağıdını değiştirmek bile sorun oluyor.
Başka kuşlara bakıyorum da arkadaşlarım hiç ilgilenmedikleri halde onların tepelerinden inmiyorlar. Bense 2 aydır sürekli uğraşıp hiç bir sonuç alamamaktan sanırım biraz sıkıldım.
Bazen kuşumu bir petshopa götürüp değiştireyim diyorum. Hiç olmazsa orada diğer kuşlarla daha iyi olur. Ben de emeklerimin karşılığını daha iyi göreceğim bir kuş alsam benim için iyi olacak gibi.
muhabbet kuşları çok ilgi isteyen canlardir. Zaman ve sabırla bu işin üstesinden gelirsiniz bence 
öyle sabırlı davranmak lazım. Ama zaferi ben kazandim 
en iyi yoldaşım oldu. Siz de minik dostunuza zaman tanıyın 