mortsvivants
Eski Forumcu
- Katılım
- 12 Eki 2024
- Mesajlar
- 2,262
- Tepkime puanı
- 3,589
- Puanları
- 113
Merhabalar birazcık yakındığım bir durumdan bahsetmek istiyorum sizlere, bunun için farklı çözüm önerilerinize açığım. Bazılarınız biliyordur ben kuşumu sokaktan bulmuştum birkaç ay önce, sahibi de çıkmamıştı.Geldiğinde zaten yavru değildi (tahminimce 6-7 aylık) ve hırçındı. Zamanla ortama biraz daha alıştı tabii ama ne yaparsak yapalım elimize alışmıyor. Ve dışarıda da oldukça ürkek. Yani mesela dururken en ufak bir farklı seste ya da basit bir anlık harekette hemen ürküyor delice uçuyor. Kuş geçse fena korkuyor. Odaya biri girse yine ürküyor. Camdan baktırsak kafeste yine stres ötüşleri yapıyor. Dışarıda kafesinin üstünde kendi başına olmadığı sürece hiç keyifli olmuyor. Kafes içinde olunca güvenli hissedip sevdiriyor kendisini pek keyifli ama bir türlü dışarı korkusunu yenemedi. En az 2-3 saat dışarıda fakat kafesinden hiç ayrılmıyor. Ya kafesin dışındaki tüneğine gidiyor ya da kafesin üzerinde duruyor. Ne yaparsak yapalım farklı yerlere alıştıramadık. Alçak yerlerden hep korkuyor, omuzumda dururken biraz eğilsem korkup uçmaya başlıyor. Elime çok çok zor geliyor. Sürekli kafes içi eğitim de yapmaya çalıştım, hatta ders çalışırken bile bir elimle test çözüyorken diğer elim kafesteydi. Tabii ki biraz da ailemin bilinçsiz davranışları da alışmamasında kesinlikle etkili, hâlâ bile. Üzerine şu sıra fazlasıyla düşemiyorum, eğitme açısından özel ilgilenemiyorum malum sınav sebeplerinden. Burada da olsun denk geldiğim videolarda dışarıda keyfi yerinde olan, kendisini sevdiren, sahibine çokça bağlı olan kuş görünce ister istemez canım sıkılıyor, üzülüyorum. 
Epey heveslenmiştim bize geldiği ilk an. Bu fazla ürkekliğini ne yaparak aşabiliriz? Sınav döneminde olduğumdan eğitme açısından çok düşemiyorum üzerine, 3 ay sonra tam olarak en iyisiyle ilgilenebilirim onunla. Sizce o zaman bir ihtimal de olsa güzelce alışabilir mi bize? Tamamen yabani asla değil. Büyümüş olduğundan sanki uzaktan sevmeye devam edeceğiz ve hep az temaslı olacak aramız gibi hissediyorum. Sizce ümit hep var mıdır dersiniz?
Epey heveslenmiştim bize geldiği ilk an. Bu fazla ürkekliğini ne yaparak aşabiliriz? Sınav döneminde olduğumdan eğitme açısından çok düşemiyorum üzerine, 3 ay sonra tam olarak en iyisiyle ilgilenebilirim onunla. Sizce o zaman bir ihtimal de olsa güzelce alışabilir mi bize? Tamamen yabani asla değil. Büyümüş olduğundan sanki uzaktan sevmeye devam edeceğiz ve hep az temaslı olacak aramız gibi hissediyorum. Sizce ümit hep var mıdır dersiniz?
Çiko ısır oğlum anneyi
