çiçobabasi
Yeni Üye
- Katılım
- 5 Ara 2024
- Mesajlar
- 14
- Tepkime puanı
- 5
- Puanları
- 3
Herkese Merhaba,
Nisan ayında bir yavru kuş aldık. İsmi Çiço. Kendisi ile aramız çok iyi, fakat iş-güç derken bazen yeterince ilgilenemiyoruz. Sıkılmasını istemediğimizden yanına bir arkadaş almayı düşünüyorduk. Bu dönemlerde annem dışardayken kaçmış olduğunu düşündüğümüz bir kuş yakaladı. Adını Ponçik koydu, ona kafes aldılar ve beslemeye başladılar. Bu olay yaklaşık 3 ay önce oldu.
Çiço ile alışma sürecimiz nerdeyse 1 haftada tamamlandı. 1 hafta sonunda elimden yem yiyor, elime hemen konuyor ve hiç korkmuyor, ilk başlarda korkarsa veya yükseğe çıkarsa diye yaptığım ahşap T tünekten de hiç çekinmiyordu. Sonrasında da hep evde bizimle, kendi istediği odada da geziyor. Enerjisi yerinde, keyfi on numara. Şarkılar, mırıldanmalar, uçmalar vs. bugüne kadar çok şükür sorun yaşamadık.
Fakat Ponçik öyle değil. Daha önce de muhabbet kuşu besledim. Ponçik belli ki yavru değil, yetişkin bir dişi. İlk zamanlar dışarda yaşayabileceği problemlerden dolayı korktuğunu düşündük. Çünkü ne zaman yanına yaklaşsak kafesin içinde kendini ordan oraya vuruyor, çok panik oluyordu. Babam sabırla onu alıştırmaya çalıştı, fakat korkularını yenemedi. Hep aile içinde, evin salonunda aileyle bir arada vakit geçirdi ama ne zaman biri kafese yanaşsa sürekli korkuyor ve geriliyordu. Bunu hal ve tavırlarından çok net anlıyorduk.
Sonrasında bizim de Çiço'ya arkadaş alma fikriyle dedim ki Ponçik bize gelsin, ben bazı günler evden çalışıyorum, daha rahat alıştırırım. Kuşu annemler bulalı 3 ay, bize geleli ise 2 haftayı geçti. Öncelikle kafes dışından elime ve hareketlerine alıştırmaya başladım. Her seferinde tedirgin olsa da yavaş yavaş alıştı. En azından çırpınmadan tüneğinde hareket edip uzaklaşmaya, elim belli bir süre aynı yerde hareket edince de sakinlemeye başladı fakat ne zaman hareket ettirsem gene en uzak tüneğe gitti. Elimi içeri soktuğumda hep panik halde başladı, sonrasında sakinledi ama hiç yanaşmadı.
Bu 2 hafta boyunca defalarca kez elimi hem yemli hem yemsiz kafes içine soktum, önce ona yanaşmadan, sonrasında zorlamadan yavaş hareketlerle alıştırmaya çalıştım ama en ileri gidebildiğimiz aşama, elimden korkmadan ama kafesin en uzak kısmında hareketsiz tünekte durması oldu. Çiço ile birlikte güvenebileceğini göstermeye çalıştım, yanında Çiço ile oynadım elimde gezdirdim ve besledim ama algılayamadı.
Sadece iki kere elimden yem yedi, birinde Çiço dışarda onun kafesinin yanında yemi yerken diğer elim içerde yemle duruyordu, Çiçonun yediği sırada gelip yedi, sonra gene yanaşmadı. Bir kere de akşam yemeği vaktinde yemlikleri çıkartıp elimi uzattığımda elimden yem yedi, ilkinde asla elime konmadı, ikincide bir kere kondu fakat çok kısa bir süre kalıp tekrar gitti ve yem de yemedi. Bu süreçlerde onu korkutacak herhangi bir durum da olmadı açıkçası. Ama aç bırakıp ta elime alışmasını değil, güvenerek alışmasını istediğimden bunu yapamıyorum. Bu aşamalardan sonra yemlikleri çıkarmadan kaç kere elimi yemle sokup uzun süreler beklediysem de hiç yanaşmadı.
Ayrıca kendisi hiç hareketli değil, kafes içinde sürekli sabit duruyor, ne ziliyle oynuyor ne de birşey yapıyor. Fakat sürekli kabarık ta durmuyor. Arada gagasını mırıldanır gibi hafif kabarık duruken oynatıyor, arada çok kısa mırıldanıyor ama o kadar(Bu açıklamayı hasta olduğunu düşünmediğimi anlatmak için yaptım). İçerde ahşap tüneğe alışsın diye tüneği yavaşça dahi hareket ettirsem kaçıyor, kendisini parmağıma değdirmeye çalıştığımda da hep kaçıyor. Ahşap tünekten de aynı şekilde. Sanki hiç bir şeyin ona değmesini istemiyor gibi. Elime veya tüneğe alışmadığı için de rahatça salamıyorum. Çünkü hep kaçıyor ve geri koyamıyoruz. Mecbur karanlık ortamda yakalayıp kafese geri atıyoruz. Bir kaç kere salıp uçurduk, fakat tüllerden başka yere asla konmadı, tüllerdeyken de biz yanaşırsak kaçtı. Çiço'nun yanına bile çok zor yaklaştı, kafesine konduğunda tedirgin oldu.
Çiço'nun ötüşünü duyduğunda onun yanına gitmek için kafeste dört dönüyor, çıkış arıyor. Yani hasta olduğunu düşünmüyorum ama bunun haricinde kafeste nerdeyse hiç hareket etmiyor, hep sağı solu izliyor. Arada da uyukluyor, Yavru olsa normal diyeceğim ama değil gibi, Çok yaşlı da değil açıkçası bence. Kendisinin fotoğraflarını da ekliyorum. Dışkı durumu içinde fotoğraf ekleyeceğim.
Şimdi sizlere sorularım olacak, tecrübelilerden yardım istiyorum.
1- Kuşun bu kadar hareketsiz olması normal mi? Çiço varken sürekli hareket edip yalnızken bu kadar durgun olmasını bir hastalığa bağlayabilir miyiz? Öyleyse bunu nasıl anlayabilirim?
2- Bir iki defa elimden yem yedi ama karnı toksa asla yanaşmıyor, elimi kıpırdatmadan 30 dk beklesem de gene gelmiyor, neden olabilir ve nasıl alıştırabilirim?
3- Elim dahil herhangi bir şey ona yanaşınca aşırı korkuyor, sürekli kaçıyor. Yavaşça elimi uzatıyorum, kaçmadığına parmağına dahi değsem hemen kaçıyor ve korkuyor, bu neden olabilir ve bunu nasıl aşabilirim?
Yardımcı olanlara şimdiden çok teşekkür ederim.
IMG_1586.jpg
Nisan ayında bir yavru kuş aldık. İsmi Çiço. Kendisi ile aramız çok iyi, fakat iş-güç derken bazen yeterince ilgilenemiyoruz. Sıkılmasını istemediğimizden yanına bir arkadaş almayı düşünüyorduk. Bu dönemlerde annem dışardayken kaçmış olduğunu düşündüğümüz bir kuş yakaladı. Adını Ponçik koydu, ona kafes aldılar ve beslemeye başladılar. Bu olay yaklaşık 3 ay önce oldu.
Çiço ile alışma sürecimiz nerdeyse 1 haftada tamamlandı. 1 hafta sonunda elimden yem yiyor, elime hemen konuyor ve hiç korkmuyor, ilk başlarda korkarsa veya yükseğe çıkarsa diye yaptığım ahşap T tünekten de hiç çekinmiyordu. Sonrasında da hep evde bizimle, kendi istediği odada da geziyor. Enerjisi yerinde, keyfi on numara. Şarkılar, mırıldanmalar, uçmalar vs. bugüne kadar çok şükür sorun yaşamadık.
Fakat Ponçik öyle değil. Daha önce de muhabbet kuşu besledim. Ponçik belli ki yavru değil, yetişkin bir dişi. İlk zamanlar dışarda yaşayabileceği problemlerden dolayı korktuğunu düşündük. Çünkü ne zaman yanına yaklaşsak kafesin içinde kendini ordan oraya vuruyor, çok panik oluyordu. Babam sabırla onu alıştırmaya çalıştı, fakat korkularını yenemedi. Hep aile içinde, evin salonunda aileyle bir arada vakit geçirdi ama ne zaman biri kafese yanaşsa sürekli korkuyor ve geriliyordu. Bunu hal ve tavırlarından çok net anlıyorduk.
Sonrasında bizim de Çiço'ya arkadaş alma fikriyle dedim ki Ponçik bize gelsin, ben bazı günler evden çalışıyorum, daha rahat alıştırırım. Kuşu annemler bulalı 3 ay, bize geleli ise 2 haftayı geçti. Öncelikle kafes dışından elime ve hareketlerine alıştırmaya başladım. Her seferinde tedirgin olsa da yavaş yavaş alıştı. En azından çırpınmadan tüneğinde hareket edip uzaklaşmaya, elim belli bir süre aynı yerde hareket edince de sakinlemeye başladı fakat ne zaman hareket ettirsem gene en uzak tüneğe gitti. Elimi içeri soktuğumda hep panik halde başladı, sonrasında sakinledi ama hiç yanaşmadı.
Bu 2 hafta boyunca defalarca kez elimi hem yemli hem yemsiz kafes içine soktum, önce ona yanaşmadan, sonrasında zorlamadan yavaş hareketlerle alıştırmaya çalıştım ama en ileri gidebildiğimiz aşama, elimden korkmadan ama kafesin en uzak kısmında hareketsiz tünekte durması oldu. Çiço ile birlikte güvenebileceğini göstermeye çalıştım, yanında Çiço ile oynadım elimde gezdirdim ve besledim ama algılayamadı.
Sadece iki kere elimden yem yedi, birinde Çiço dışarda onun kafesinin yanında yemi yerken diğer elim içerde yemle duruyordu, Çiçonun yediği sırada gelip yedi, sonra gene yanaşmadı. Bir kere de akşam yemeği vaktinde yemlikleri çıkartıp elimi uzattığımda elimden yem yedi, ilkinde asla elime konmadı, ikincide bir kere kondu fakat çok kısa bir süre kalıp tekrar gitti ve yem de yemedi. Bu süreçlerde onu korkutacak herhangi bir durum da olmadı açıkçası. Ama aç bırakıp ta elime alışmasını değil, güvenerek alışmasını istediğimden bunu yapamıyorum. Bu aşamalardan sonra yemlikleri çıkarmadan kaç kere elimi yemle sokup uzun süreler beklediysem de hiç yanaşmadı.
Ayrıca kendisi hiç hareketli değil, kafes içinde sürekli sabit duruyor, ne ziliyle oynuyor ne de birşey yapıyor. Fakat sürekli kabarık ta durmuyor. Arada gagasını mırıldanır gibi hafif kabarık duruken oynatıyor, arada çok kısa mırıldanıyor ama o kadar(Bu açıklamayı hasta olduğunu düşünmediğimi anlatmak için yaptım). İçerde ahşap tüneğe alışsın diye tüneği yavaşça dahi hareket ettirsem kaçıyor, kendisini parmağıma değdirmeye çalıştığımda da hep kaçıyor. Ahşap tünekten de aynı şekilde. Sanki hiç bir şeyin ona değmesini istemiyor gibi. Elime veya tüneğe alışmadığı için de rahatça salamıyorum. Çünkü hep kaçıyor ve geri koyamıyoruz. Mecbur karanlık ortamda yakalayıp kafese geri atıyoruz. Bir kaç kere salıp uçurduk, fakat tüllerden başka yere asla konmadı, tüllerdeyken de biz yanaşırsak kaçtı. Çiço'nun yanına bile çok zor yaklaştı, kafesine konduğunda tedirgin oldu.
Çiço'nun ötüşünü duyduğunda onun yanına gitmek için kafeste dört dönüyor, çıkış arıyor. Yani hasta olduğunu düşünmüyorum ama bunun haricinde kafeste nerdeyse hiç hareket etmiyor, hep sağı solu izliyor. Arada da uyukluyor, Yavru olsa normal diyeceğim ama değil gibi, Çok yaşlı da değil açıkçası bence. Kendisinin fotoğraflarını da ekliyorum. Dışkı durumu içinde fotoğraf ekleyeceğim.
Şimdi sizlere sorularım olacak, tecrübelilerden yardım istiyorum.
1- Kuşun bu kadar hareketsiz olması normal mi? Çiço varken sürekli hareket edip yalnızken bu kadar durgun olmasını bir hastalığa bağlayabilir miyiz? Öyleyse bunu nasıl anlayabilirim?
2- Bir iki defa elimden yem yedi ama karnı toksa asla yanaşmıyor, elimi kıpırdatmadan 30 dk beklesem de gene gelmiyor, neden olabilir ve nasıl alıştırabilirim?
3- Elim dahil herhangi bir şey ona yanaşınca aşırı korkuyor, sürekli kaçıyor. Yavaşça elimi uzatıyorum, kaçmadığına parmağına dahi değsem hemen kaçıyor ve korkuyor, bu neden olabilir ve bunu nasıl aşabilirim?
Yardımcı olanlara şimdiden çok teşekkür ederim.
IMG_1586.jpg
Tünek antrenmanı yapın bol bol 
🩵 iyi ki sana gelmiş iyi ki
🩵
sende bana çok yardımcı oluyorsun sen olmasan nasıl bakardım bilmiyorum endişelerim,korkularım senin deneyimin ,merhametinle yatışıyor.
