Çok olmadı benimki

2. sınıftaydım, okulun ilk günüydü. Eve geldim bir baktım aa maviş

Tabii petshopcu sırf sakat diye satmak istememiş annemlere, annem de inadına almış.

Ucuza satmışlar mavişimi

Her neyse ben tabi küçüktüm, 3 yıl onunla birlikteydim. Biraz büyüsem çocukluğum onunla geçti derdim fakat hala çocuğum

5. sınıfta ise annemlere yalvar yakar Limonumu aldırdım

tabii ilk 10 gün çok güzeldi fakat sonra sıkılmış gibi olmuştum. Ama kıyamadım eskisi gibi bakmaya başladım. Sanki mavişimin yeri, limon gelince unutuldu gibi.

İkisini de çok seviyorum, inşallah ikisi de hatta tüm kuş sahiplerinin kuşları ölmez. Şuan Allah nasip ederse 7. sınıfa geçeceğim, tüm ömrüm boyunca benimle kalırlar inşallah

Ayrıca 1-2 ay önce çok fazla yağmur yağarken balkonumuzda bir güvercin bulduk, tir tir titriyordu. Hemen eve aldık ve biraz kırmızı mercimek, ılık su koyduk önüne ve havluya sardık. Bulabileceğimiz en büyük koliyi bulduk evden ve koyduk içine. Güvercin bakan tanıdığımız vardı, ona ne yapacağımızı sorduk. Güvercinin cinsini hatırlamıyorum fakat hatırlarsam yazarım

ben tabii durur muyum hiç? keyfi yerine gelince elime aldım şöyle bi mutfağı gezdirdim

kafasını salladığı için gülüyordum, olacaklardan haberim yoktu. Bir anda uçmaya çalışmaya başladı ben korktum tabi hemen koliye koştum

Adını da 'Guk' koymuştuk

2 gün sonra güvercin bakan tanıdığımıza verdik, sonra haber bile alamadık. Beni en çok üzen şey de bu.

Yazı çok mu uzun oldu sanki
